Σε έναν κόσμο που η αναζήτηση για το καλύτερο δεν σταματά ποτέ, κάνε την διαφορά. Ο χορός είναι ένα δύσκολο και απαιτητό "σπορ". Πολλοί θα πουν πως είναι για λίγους και εκλετούς. Θα διαφωνήσω, κι αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι μας.
Η ενασχόληση με τον χορό συχνά ξεκινάει από την παιδική ηλικία. Μαθαίνουν την βάση του χορού, εξελίσουν την τεχνική τους , την χορευτικότητα του , την πολυπλοκότητα των ασκήσεων - χορογραφιών έτσι ώστε να φτάσουν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο όπου θα επιλέγουν οι ίδιοι.
Έχει αναρωτηθεί κανείς πόσα "μπράβο" έχουν ακούσει οι χορευτές από την παιδική του ηλικία μέχρι την στιγμή που πρωταγωνιστούν σε ένα έργο; Οι δάσκαλοι , χορογράφροι , προπονητές έχουν την τάση να εστιάζουν στα "αρνητικά" ή μάλλον να το τοποθετήσουμε πιο ορθά , τα αδύναμα στοιχεία ενός χορευτή με σκοπό την βελτίωση τους. Φυσικά για να υπάρχει εξέλιξη, θα πρέπει να βελτιωθούν αυτά τα στοιχεία για να γίνει ο χορευτής ακόμη καλύτερος. Αυτό ομως δεν θα πρέπει να σημαίνει οτι η προσοχή θα πρέπει να στρέφεται μονάχα στις αδυναμίες.
Η συνεχής παρατήρηση των αδυναμιών είναι πιθανόν να μην φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα
. Η αυτοπεποίθηση, είναι το κυρίαρχο κομμάτι στην προσωπικότητα των στους χορευτές. Η παραμονή σε ένα τοξικό περιβάλλον κι η αναφορά σε καθημερινή βάση μόνο των αρνητικών, χωρίς σκοπό την σωματική εξέλιξη αλλά κι την ισορροπημένη ψυχική τους υγεία, φέρει σαν αποτέλεσμα την παραίτητη τους από το χώρο της τέχνης.
Ένας χορευτής έχει ανάγκη να νιώθει σιγουριά με τον ευατό του. Το "μπράβο ή το συγχαρητήρια" για αυτά που έχει καταφέρει και την προσπάθεια του είναι αυτά που θα τον βοηθούν πρωτίστως ψυχολογικά και μετέπεια τεχνικά ,χορευτικά κτλ. Η παράλειψη αναφοράς ενός από τα δύο στοιχεία είναι αυτό που θα στερεί την προοδευτικότητα των χορευτών είτε στην παιδική, εφηβική ή και ενήλικη ηλικία.
Αυτό που χρειάζεται σε μια εποχή που ο ανταγωνισμός δεν έχει όριο, είναι η αλλάγη.
Η αλλαγή ως προς πως βλέπουν οι χορευτές τους ίδιους τους εαυτούς τους αλλά και οι δάσκαλοι. Είναι απλοί άνθρωποι που τους αρέσει ο χορός.Τα πρέπει και τα δεν , να μείνουν πίσω σε μια άλλη εποχή. Έτσι θα έρθει η ισορροπία μεταξύ τέχνης και ανθρώπου. Όπου η τέχνη γαληνεύει την ψυχή του ανθρώπου και ο άνθρωπος δίνεται ολοκληρωτικά σε αυτήν δίχως καλούπια και στερεότυπα.
Πάντα με αγάπη και σεβασμό προς τον εαυτό σου.🌸🩰
CONVERSATION